Αυτό το άρθρο του Όθωνα Ιακωβίδη (ο οποίος συντονίζει τις εργασίες του Δημοβουλίου Πολιτών στη Βόρειο Ελλάδα, όπως και τα περσινά ΣΤ΄ Κλεισθένεια), αποτελεί τη βάση της συζήτησής μας στην Πνύκα μεθαύριο, Τετάρτη 11/11/15 & ώρα 16:00, ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΜΑΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΔΗΜΟΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ/ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ
- (Αρχικά, ας μου επιτραπεί, σαν ένας από τους παλαιότερους, να κάνω αυτή την αποτίμηση για λογαριασμό όλων των συμπολιτών μου που, είτε σαν “αγανακτισμένοι” πολίτες, είτε σαν μέλη αντιστεκομένων οργανώσεων (ΣΠΙΘΑ, ΕΠΑΜ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και δεκάδες άλλες) που προέκυψαν από την τροπή που πήραν τα πράγματα, έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής τους για την αντίσταση στην κατάσταση που έχει περιπέσει η Χώρα, κυρίως μετά την “συνθηκολόγηση των Μνημονίων” που αποκάλυψε την ευτέλεια σύσσωμου του καθεστώτος πολιτικού συστήματος.
Θεωρώ σκόπιμο το να γίνει, τώρα, προκειμένου να υπάρξει μία καλύτερη οργάνωση του αγώνα, μία ανάλυση και αποτίμηση των αιτίων που έχουν, ως σήμερα, οδηγήσει στην αποτυχία την αποτελεσματική αντίσταση των (διάσπαρτων σε μικρο-ομαδες) κοινωνικών δυνάμεων που δεν δέχονται την προτεκτορατοποίηση της Χώρας και τον εξανδραποδισμό τους, που επέρχεται μέσα από την αιχμαλωσία της κοινωνίας μας στις διαθέσεις των “δανειστών” της πολιτικής και Οικονομικής Ολιγαρχίας που κυβερνά.
Το “τώρα”, αναφέρεται σ’ αυτή τη νέα φάση που μπήκε η πολιτική συγκυρία, μετά τη μεταστροφή και του ΣΥΡΙΖΑ, σε ψυχρό εκτελεστή των αποφάσεων των εξωχώριων δυνάμεων που έχουν υποτάξει τη Χώρα και έχουν καθηλώσει τη κοινωνία στην παθητική στάση αυτού που, καθοδηγούμενος και επιβλεπόμενος από τον εκτελεστή του, σκάβει τον λάκκο του τάφου του. Του ΣΥΡΙΖΑ, ενός κόμματος της Αριστεράς, που αδρανοποίησε ένα μεγάλο μέρος της εξαθλιούμενης κοινωνίας, καθώς έπεισε πως είναι ριζοσπαστικά αντίθετο στην υποδούλωση των Μνημονίων, για τα οποία “έσκιζε τα ιμάτιά του” ότι αποτελούν εργαλείο μίας καταστροφικής και βάρβαρης νεοφιλελεύθερης πολιτικής και τα οποία σήμερα υπηρετεί με αφοπλιστική προσήλωση…
Τί είναι, λοιπόν, αυτό που φταίει και (ως σήμερα) αποτύχαμε, όλοι εμείς που, όλα αυτά τα “πέτρινα χρόνια” της υπαγωγής της Χώρας στα “Μνημόνια”, αφιερώσαμε μεγάλο μέρος της καθημερινής ζωής μας στην προσπάθεια να ενεργοποιήσουμε την κοινωνία εναντίον των δυνάμεων που , αφ’ ενός δημιούργησαν και αφ’ ετέρου στήριζαν και στηρίζουν την υπαγωγή αυτή;
Ας δούμε τα “υπέρ” και τα “κατά”, που υπήρξαν στον αγώνα αυτόν.
Τα “ΥΠΕΡ”:
- Είχαμε (και έχουμε) με το μέρος μας την “πραγματική Αλήθεια”, δηλαδή την βιούμενη πραγματική καθημερινότητα, τα εμφανή και αδιάψευστα γεγονότα που όλα μαζί μορφοποιούν την φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας και τον εξευτελισμό της ζωής του ανήμπορου πολίτη, αλλά, ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν (κατά τρόπο αδιάψευστο) και τα αίτια και τους αίτιους που διαμόρφωσαν ή άφησαν να διαμορφωθούν αυτά τα γεγονότα.
- Είχαμε (και έχουμε) με το μέρος μας σύγχρονους διανοητές παγκόσμιας ακτινοβολίας, Νομπελίστες κοινωνιολόγους και οικονομολόγους, που δικαίωναν τη στάση και τις θέσεις μας.
- Είχαμε (και έχουμε) στη διάθεσή μας “χρυσά αποφθέγματα” γραμμένα από αρχαίους και σύγχρονους διανοητές, που υποστηρίζουν τη στάση και τις θέσεις μας.
- Είχαμε (και έχουμε) συνήγορο των θέσεών μας την ιστορία, που δικαιώνει πάντοτε τις θέσεις που υπερασπίζονται την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Πρόοδο.
- Είχαμε με το μέρος μας, συναγωνιστές με παρουσία στους δρόμους και στις πλατείες, φωτεινές προσωπικότητες, έξω από κάθε υστερόβουλη θέση, με εξέχουσα αυτή του παγκόσμιου υμνητή της Ελλάδας και των Δημοκρατικών Ελευθεριών Μίκη Θεοδωράκη, που στα ενενήντα του κατέβηκε στους δρόμους και στις πλατείες και αψήφισε τα καπνογόνα (θανατηφόρα γι′ αυτόν, με τα βαριά τραυματισμένα, από περασμένους, ίδιους αγώνες, πνευμόνια του).
- Είχαμε με το μέρος μας το πάθος για αντίσταση σε όλα τα στραβά και τα εγκληματικά που συνέβαιναν εις βάρος της έννοιας του δημοκρατικού πολίτη της Χώρας μας.
Τα “ΚΑΤΑ”:
- Είχαμε άγνοια της διαφοράς μεταξύ τών (εντελώς διαφορετικών, μεταξύ τους) εννοιών “ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ” και “ΕΠΙΧΕΊΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ”. Η άγνοια αυτή, που αφορά ένα θεμελιώδες στοιχείο του χαρακτήρα του αγώνα μας, μας οδήγησε να μπερδέψουμε τις δύο αυτές έννοιες και μας εμπόδισε, έτσι, να οργανωθούμε ως “επιχείρηση επείγουσας ανατροπής του καθεστώτος” καθώς αρχίσαμε να σκεφτόμαστε και να πράττουμε σαν “σκαιά κυβέρνηση κόμματος που διαπνέεται από δημοκρατικά οράματα και δημοκρατικές διαδικασίες”. Δηλαδή, μας οδήγησε στο να “βάλουμε το κάρο πριν από τα βόδια”.
- Είχαμε άγνοια ή υποτιμήσαμε τη σημασία ύπαρξης μηχανισμού μεταφοράς και διάχυσης της Αλήθειας μας στην κοινωνία. Όμως, κάτι που δεν έχεις ακούσει, δεν υπάρχει για ‘σένα. Αν (π.χ) δεν μάθεις πως το λαχείο που έχεις στην τσέπη σου ξεχασμένο, κέρδισε ένα εκατομμύριο, θα συνεχίσεις να είσαι απελπισμένος γιατί σου λείπουν χίλια Ευρώ, για να συνεχίσεις να ζεις… Πραγματικότητα, για τον καθ’ ένα, είναι αυτό που ξέρει κι όχι αυτό που πραγματικά συμβαίνει και είναι. Έτσι, όταν ο αντίπαλος έχει στη διάθεσή του το βαρύ πυροβολικό της TV/ΜΜΕ και εσύ δεν διαθέτεις ούτε τη σφεντόνα μίας υποτυπώδους εφημερίδας, δεν μπορείς να περιμένεις να μάθει η κοινωνία την πραγματική Αλήθεια. Για την κοινωνία, Αλήθεια είναι αυτό που πληροφορείται από την κυρίαρχη προπαγάνδα αυτών που την κυβερνούν. Και, για να έχεις έναν, στοιχειωδώς αποτελεσματικό, μηχανισμό μεταφοράς και διάχυσης της Αλήθειας σου, χρειάζονται κάποιοι οικονομικοί πόροι. Άρα: Χωρίς τα απαραίτητα χρήματα, δεν μπορεί να υπάρξει η απαραίτητη πληροφόρηση και χωρίς αυτήν, δεν μπορεί να υπάρξει η απαραίτητη συσπείρωση για μία αποτελεσματική αντίσταση. Αυτό, το υποτιμήσαμε ή το αγνοήσαμε. Αλλά έτσι και η κοινωνία αγνοεί ή υποτιμά την Αλήθεια μας.
- Είχαμε άγνοια του κινδύνου που μπορεί να προκαλέσει η ηλιθιότητα και οι (κατά Carlo Cipolla) ηλίθιοι, σύμφωνα με τον ορισμό του οποίου, ηλίθιος είναι όποιος προκαλεί βλάβη σε άλλον (ή άλλους) χωρίς κανένα προσωπικό του όφελος. Επίσης, αγνοήσαμε ή υποτιμήσαμε την επισήμανσή του πως, “οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι στον κόσμο είναι οι ηλίθιοι”.
- Ο συνδυασμός της ηλιθιότητας με την (φυσική, μεταξύ αγνώστων) καχυποψία , την φιλαρχία και τα κατάλοιπα κομματικής συμπεριφοράς (που υπήρχε στο παρελθόν πολλών), οδήγησε σε ένα καταστροφικό μίγμα που διέλυσε κάθε ομαδική προσπάθεια, σε κάθε επίπεδο, τοπικό ή κεντρικό.
- Ο “εσοδισμός” πολιτικών αντιπάλων, σε μία τέτοια κατάσταση, δεν χρειάζεται να κάνει πολλά για να συμβάλλει στη διάλυση της.
Από την παραπάνω (πολύ συνοπτική) καταγραφή τών (κατά τη γνώμη μου) βασικών παραγόντων της μέχρι σήμερα αποτυχίας του γενικευμένου και διάσπαρτου Κινήματος Αντίστασης στην Οικονομική (και όχι μόνο) κατοχή της Χώρας μας από τους δανειστές του καθεστώτος οικονομικο/πολιτικού συστήματος, προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα:
Σε κάθε νέα προσπάθεια, για την, εκ του μηδενός, δημιουργία ενός Κινήματος αξιόπιστου με νικηφόρα προοπτική, θα πρέπει, εξ αρχής, να υπάρχουν :
- Πολιτική στόχευση συγκεκριμένη πχ ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ (ΧΑΜΕΝΗΣ, ΣΗΜΕΡΑ) ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΜΑΣ. (Η ανάλυση της πρότασης θα περιέχεται στην ιδρυτική Διακήρυξη του Κινήματος).
- Πολιτικός χαρακτήρας του κινήματος συγκεκριμένος, πχ ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ / ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ. (Η ανάλυση του χαρακτήρα, θα περιέχεται στην ιδρυτική Διακήρυξη του).
- Εξασφαλισμένοι πόροι (τρόποι χρηματοδότησής του) για προϋπολογισμένα έξοδα διάχυσης του μηνύματος του στην κοινωνία. (Αυτονόητο είναι πως, καμία χρηματοδότηση που μπορεί να ποδηγετήσει την προσπάθεια, δεν θα είναι αποδεκτή).
- Θα πρέπει, εξ αρχής, να υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες για τον αποκλεισμό των ηλιθίων από τα κέντρα λήψης αποφάσεων της προσπάθειας. Φίλτρα αποκάλυψης της ηλιθιότητας, υπάρχουν. Θα θεσπισθούν και θα λειτουργήσουν.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ
ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ
ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΧΘΕΣ
ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ “ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ” ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ.
Κάποιοι, ίσως συμφωνούν, ίσως διαφωνούν με τις παραπάνω εκτιμήσεις.
Να καταθέσουν τις δικές τους απόψεις και προτάσεις.
Ο διάλογος αυτός, θα διεξαχθεί μεταξύ (μόνο) προσώπων που είναι γνωστά, όλα αυτά τα “πέτρινα χρόνια”, για την πολιτική τους θέση εναντίον της Μνημονιακής υποταγής της Χώρας.
Ο διάλογος αυτός, θα πρέπει να διεξαχθεί μέσα από ένα κατάλληλο “εργαλείο”, όπως ένα Ιντερνετικό FORUM.
Όποιος κατέχει τη γνώση και προσφέρεται να το δημιουργήσει, να το πει.
Προοίμιο της επετειακής εκδήλωσής για τα 4 χρόνια από την ίδρυση του Δημοβουλίου Πολιτών υπήρξαν οι εκδηλώσεις των Ζ΄ Κλεισθενείων που έγιναν στις 15 και 16 Σεπτεμβρίου 2015.
Απόσπασμα από την εκδήλωση στην Πνύκα μπορείτε να δείτε στο παρακάτω video: