Υπόθεση – βόμβα στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Καταχωρήθηκε στις 20/04/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

ypothesi-vomva-ethnos-190415

Η πρώτη υπόθεση που θα εκδικαστεί στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αφορά το αποκαλούμενο «χαράτσι» της ΔΕΗ που πληρώσαμε ως έκτακτο τέλος – φόρο (ΕΕΤΗΔΕ) για τα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα τη διετία 2011-′12, που όμως επαναλήφθηκε και την επόμενη χρονιά (2013) ελαφρά μειωμένο κατά 10% ως ΕΕΤΑ, παραμένοντας στην ουσία ενσωματωμένο και στο πλαίσιο του νεότερου φόρου για τα ακίνητα (ΕΝΦΙΑ).

Η παραπεμπτική απόφαση του Δ′ Τμήματος ΑΠ προς την Ολομέλεια κρίνει το «χαράτσι» αντισυνταγματικό και αν η άποψη αυτή υπερισχύσει τελικά, αυτό θα έχει ως συνέπεια να αναγνωριστεί ότι παράνομα εισέπραξε το κράτος περίπου 2 δισ. € για μία 2ετία και άλλο 1 δισ. € την επόμενη χρονιά.

Οι περαιτέρω επιπτώσεις μπορεί να είναι «βαρύτερες» αν αναλογιστεί κανείς ότι η παραπεμπτική απόφαση στηρίζει την επιχειρηματολογία της αντισυνταγματικότητας και στις εξαιρετικά «φουσκωμένες» αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, στέλνοντας ουσιαστικά δεύτερο «τελεσίγραφο» προς το οικονομικό επιτελείο (όπως έχει κάνει και το Συμβούλιο της Επικρατείας) για μείωσή τους.

Το ζήτημα παραπέμφθηκε ως εξαιρετικής σημασίας στην πλήρη Ολομέλεια ΑΠ (μέσα από τρεις «πιλοτικές» αποφάσεις), καθώς αφορά ευρύτατο κύκλο προσώπων. Και στις δύο υποθέσεις η νομολογία του ΑΠ και του ΣτΕ έχει διχαστεί και αν η Ολομέλεια ΑΠ υιοθετήσει τις απόψεις των τμημάτων ΑΠ, τότε την τελική λύση ίσως χρειαστεί να δώσει το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ) για να τερματιστεί η σύγκρουση ανάμεσα σε αντιφατικές αποφάσεις.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ Δ′ ΤΜΗΜΑ

Έκρινε αντισυνταγματικό το «χαράτσι» της ΔΕΗ

Στη συνεδρίαση της προσεχούς Πέμπτης υπό τον πρόεδρο ΑΠ Αθ. Κουτρομάνο, το «χαράτσι» της ΔΕΗ (ΕΕΤΗΔΕ) θα μπει στο «μικροσκόπιο» της Ολομέλειας ΑΠ με μία δυσμενή γι′ αυτό κρίση, αφού το Δ′ Τμήμα εισηγείται (με πλειοψηφία 3-2) να κριθεί αντισυνταγματικό και αντίθετο στο 1ο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που προστατεύει τα περιουσιακά δικαιώματα και δεν ανέχεται το συγκεκριμένο υπερβολικό φορολογικό βάρος που κλονίζει ριζικά την οικονομική κατάσταση των περισσότερων πολιτών.

Σύμφωνα με την παραπεμπτική απόφαση το «χαράτσι», μεταξύ άλλων, αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της καθολικότητας και ισότητας των φόρων και της αναλογικότητας.

Το «χαράτσι» προσβλήθηκε ως αντισυνταγματικό με προσφυγές και αγωγές στα πολιτικά και διοικητικά δικαστήρια.

Η Ολομέλεια ΣτΕ έκρινε προ 2ετίας κατά πλειοψηφία (27-12) ότι πρόκειται για φόρο που είναι συνταγματικά ανεκτός, λόγω του έκτακτου χαρακτήρα του και εν όψει του σοβαρού λόγου δημοσίου συμφέροντος, να καλυφθούν οι μεγάλες δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας. «Καρατόμησε», όμως, ως αντισυνταγματική και ανίσχυρη τη διάταξη που απειλούσε με διακοπή ρεύματος όσους δεν πληρώσουν το «χαράτσι».

Αντίθετα το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών με αφορμή συλλογικές αγωγές έκρινε αντισυνταγματικό το ΕΕΤΗΔΕ, αλλά και την πληρωμή του μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Το Δημόσιο έκανε αμέσως απευθείας αίτηση στον ΑΠ και, κερδίζοντας την αναστολή, «πάγωσε» την πρωτόδικη απόφαση και «ξεμπλόκαρε» τις πληρωμές από το 2013 μέχρις ότου λυθεί οριστικά το ζήτημα επί της ουσίας.

Παρά την αρχική αρεοπαγιτική εισήγηση, το Δ′ Τμήμα ΑΠ έκανε δεκτές τις θέσεις των 5 καταναλωτικών οργανώσεων και του δικηγόρου Γ. Κόκκα και εκπροσώπου του Κινήματος Άμεσης Δημοκρατίας. Στην επικείμενη δίκη το «χαράτσι» θα δεχθεί συνταγματικά «πυρά» και από την Ολομέλεια των προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας και τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, ύστερα από την απόφαση του προέδρου του Β. Αλεξανδρή να ασκηθεί «πρόσθετη παρέμβαση», με αναλυτική επιχειρηματολογία για την αντισυνταγματικότητα της επιβολής φόρου.

Η πλειοψηφία του Δ′ Τμήματος ΑΠ (Β. Θάνου, αντιπρόεδρος, Δ. Υφαντή, Ιω. Πετροπούλου, αρεοπαγίτες) δέχονται ότι το «χαράτσι» παραβιάζει τις συνταγματικές διατάξεις που κατοχυρώνουν τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξία και σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, ενώ αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της καθολικότητας και ισότητας των φόρων, της αναλογικότητας, αλλά και της προστασίας της οικογένειας.

Επιπλέον δέχεται -σε αντίθεση προς το ΣτΕ- ότι είναι αντισυνταγματική και η διαδικασία υπολογισμού και είσπραξης ενός φόρου μέσω της ΔΕΗ, καθώς πρόκειται για μια αρμοδιότητα που αφορά τον «σκληρό πυρήνα» των εξουσιών του κράτους (των φορολογικών αρχών) και δεν μπορεί να ανατίθεται σε μία επιχείρηση.

Στο σκεπτικό – καταπέλτη εξηγείται ότι το «χαράτσι» είναι αντισυνταγματικό, επειδή:

  • Υπολογίζεται με μοναδικά κριτήρια το εμβαδόν, την παλαιότητα και την τιμή ζώνης κάθε ηλεκτροδοτούμενου ακινήτου, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη άλλα στοιχεία προσδιοριστικά της αξίας και της απόδοσης των ακινήτων και, κυρίως, χωρίς να συνυπολογίζονται κριτήρια εισοδηματικά, περιουσιακά, προσωπικής και οικογενειακής κατάστασης του φορολογουμένου.

Έτσι, όμως, δεν μπορεί να αποδειχθεί εάν ο ιδιοκτήτης (ή επικαρπωτής) του ακινήτου έχει πράγματι τη φοροδοτική ικανότητα να πληρώσει.

«Δεν αρκεί»

Ο χαρακτηρισμός της φορολογικής επιβάρυνσης ως έκτακτης -που, όμως, στην πραγματικότητα δεν είναι, αφού επαναλήφθηκε το 2013- προκειμένου να αντιμετωπιστούν δημοσιονομικά προβλήματα δεν αρκεί για να μην εφαρμοστούν οι συνταγματικές αρχές της ισότητας, της καθολικότητας των φόρων κ.λπ., που εξακολουθούν να ισχύουν και σε περιόδους οικονομικών κρίσεων όταν είναι αναγκαία επαχθή μέτρα.

  • Ο επίμαχος φόρος (του Ν. 4021/11) επιβάλλεται στην ακίνητη περιουσία των πολιτών που έχει υποστεί σοβαρή μείωση της αξίας της.
  • Ο νομοθέτης προσδιόρισε τον φόρο χωρίς να συνεκτιμήσει διόλου τις πολλαπλές μισθολογικές – συνταξιοδοτικές περικοπές και τις αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις (εισφορές αλληλεγγύης, τέλος επιτηδεύματος κ.λπ.) που είχαν δυσμενέστατες επιπτώσεις στην οικονομική κατάσταση και στη διατήρηση ενός ανεκτού βιοτικού επιπέδου για πολλές κατηγορίες πολιτών.

Δεν προβλέφθηκε, μάλιστα, απαλλαγή ούτε καν της α′ κατοικίας, που ιδίως εν μέσω βαθιάς κρίσης αποτελεί αναγκαίο στοιχείο για την αξιοπρεπή διαβίωση του ανθρώπου και την προστασία της οικογένειας.

Σχετικά με την παραβίαση της ΕΣΔΑ, σημειώνεται ότι το «χαράτσι» επιφέρει πολλαπλή φορολόγηση στο ίδιο αντικείμενο και διπλή φορολόγηση των ακινήτων μέσα στο ίδιο έτος.

Τμήμα άρθρου: “Δύο υποθέσεις – βόμβα στην ολομέλειατου Αρείου Πάγου”
Συντάκτης: Αλέξανδρος Αυλωνίτης
Πηγή: ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19/04/2015

Κατηγορίες: Ηλιαία, Νομικές Ειδήσεις | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Υπόθεση – βόμβα στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου.

Η Ελλάδα αίρει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου για γκρίζες ζώνες!

Καταχωρήθηκε στις 14/04/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

diethes-dikastirio-xagisΣύμφωνα με επίσημες δηλώσεις που κατατέθηκαν στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών στις 14 και 16 Ιανουαρίου 2015, η Ελλάδα αίρει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης και του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά υποθέσεις γκρίζων ζωνών κυριαρχίας. Ως γνωστό, το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει μια νομική διαφορά μόνο εφόσον τα διάδικα κράτη έχουν εκδηλώσει εκ των προτέρων τη συγκατάθεσή τους. Η συγκατάθεση αυτή εκδηλώνεται με τρεις ουσιαστικά τρόπους (βλ. άρθρο 36 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου): Με την υπογραφή μιας “ειδικής σύμβασης”, γνωστής και ως “συνυποσχετικό”, με μια δήλωση αποδοχής της ρήτρας υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου (αρ. 36 παρ. 2 του Καταστατικού), είτε μέσω της υπογραφής μιας άλλης Συνθήκης που περιλαμβάνει ρήτρα αποδοχής του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης ως δικαιοδοτικού οργάνου για την επίλυση των διαφορών που προκύπτουν από αυτή τη Συνθήκη.

Στις 10 Ιανουαρίου 1994, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας υπέγραψε για λογαριασμό της Ελλάδας τη ρήτρα του άρθρου 36 παρ. 2 του Καταστατικού του Διεθνούς Δικαστηρίου, με μόνη επιφύλαξη διαφορές που αφορούν σε “στρατιωτικά μέτρα αμυντικού χαρακτήρα για λόγους εθνικής ασφαλείας”, παραπέμποντας πρακτικά σε ζητήματα ασφαλείας των νήσων του Ανατολικού Αιγαίου.

Το πλήρες κείμενο της δήλωσης του 1994 είχε ως εξής:
“I declare, on behalf of the Greek Government, that I recognize as compulsory ipso facto and without special agreement, on condition of reciprocity, in relation to any other State accepting the same obligation, the jurisdiction of the International Court of Justice in all legal disputes referred to in Article 36, paragraph 2, of the Statute of the Court. However, the Greek Government excludes from the competence of the Court any dispute relating to defensive military action taken by the Hellenic Republic for reasons of national defense.

This declaration shall remain in force for a period of five years. Upon the expiry of that period, it shall continue to have effect until notice of its termination is given.”

Κάνοντας χρήση του δικαιώματος ανάκλησης της δήλωσης αυτής, η ελληνική κυβέρνηση, με υπογραφή του Υπουργού Εξωτερικών Ευάγγελου Βενιζέλου, κοινοποίησε στις 14 Ιανουαρίου 2015 στο Γενικό Γραμματέα και τα μέλη των Ηνωμένων Εθνών τα ακόλουθα:
“Declaration by Greece under Article 36, paragraph 2, of the Statute of the International Court of Justice

Whereas the Government of the Hellenic Republic made a Declaration under paragraph 2 of Article 36 of the Statute of the International Court of Justice on the tenth day of January one thousand ninety four, in force for a period of five years and effective thereafter until such time as notice may be given to terminate that Declaration.

The Government of the Hellenic Republic having considered the said Declaration, hereby gives notice effective immediately of the withdrawal of that Declaration and replaces the same with the following Declaration:

I have the honor to declare, on behalf of the Government of the Hellenic Republic, that I recognize as compulsory ipso facto and without special agreement, in relation to any other State accepting the same obligation, that is on condition of reciprocity, the jurisdiction of the International Court of Justice with respect to all legal disputes referred to in Article 36, paragraph 2, of the Statute of the Court, with the exception of:

  1. any dispute relating to military activities and measures taken by the Hellenic Republic for the protection of its sovereignty and territorial integrity, for national defense (sic) purposes, as well as for the protection of its national security;
  2. any dispute concerning State boundaries or sovereignty over the territory of the Hellenic Republic, including any dispute over the breadth and limits of its territorial sea and its airspace;
  3. any dispute in respect of which any other party to the dispute has accepted the compulsory jurisdiction of the Court only in relation to or for the purpose of that dispute; or where the acceptance of the Court’s compulsory jurisdiction on behalf of any other party to the dispute was deposited or ratified less than twelve months prior to the filing of the application bringing the dispute before the Court.

The Government of the Hellenic Republic may however submit before the Court any dispute, which is hereby exempted, through the negotiation of a special agreement (compromis).

The Government of the Hellenic Republic further reserves the right at any time, by means of a notification addressed to the Secretary-General of the United Nations, and with effect as from the moment of such notification, to add to, amend or withdraw this Declaration.”

Γίνεται αντιληπτό ότι η ελληνική επιφύλαξη επεκτείνεται σημαντικά. Αποκλείονται πλέον από την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου διαφορές που αφορούν στα “σύνορα ή την κυριαρχία της Ελληνικής Δημοκρατίας, περιλαμβανομένης κάθε διαφοράς επί του εύρους και των ορίων των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου αυτής”. Φαίνεται πως η Ελλάδα εξακολουθεί να δέχεται την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου για διαφορές που αφορούν σε ζώνες όπου δυνητικά ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα κι όχι κυριαρχία, όπως η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ.

Αποκλείονται ωστόσο λοιπές περιπτώσεις, όπως η ύπαρξη γκρίζων ζωνών, η επέκταση των χωρικών υδάτων και το εύρος του εναέριου χώρου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το Διεθνές Δικαστήριο θα είναι πλέον αναρμόδιο να εκδικάσει σχετικές υποθέσεις σε περίπτωση που η Τουρκία ή άλλο κράτος προσφύγει μονομερώς.

Παρατηρεί κανείς επίσης την αφαίρεση του όρου “αμυντική” που στη δήλωση του 1994 προσδιόριζε τη φράση “στρατιωτική δράση”, ή τα “στρατιωτικά μέτρα” όπως αναφερόταν στο πρωτότυπο γαλλικό κείμενο της ελληνικής δήλωσης. Διατηρείται ωστόσο η επεξήγηση “για λόγους εθνικής άμυνας” και προστίθεται η φράση “για την προστασία της κυριαρχίας κι εδαφικής ακεραιότητας”, “καθώς και για την προστασία της εθνικής ασφάλειας”.

Τέλος, η νέα ελληνική δήλωση, όπως και η παλαιότερη, εξαρτά τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου από την αρχή της αμοιβαιότητας. Θα πρέπει δηλαδή και η άλλη πλευρά να έχει αποδεχθεί τη ρήτρα υποχρεωτικής δικαιοδοσίας. Στη νέα δήλωση ωστόσο εξαιρούνται επιπροσθέτως ρητά οι περιπτώσεις αποδοχής από τον διάδικο της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας μόνο επί τούτου ή σε χρόνο μικρότερο των δώδεκα μηνών από την κατάθεση της προσφυγής. Γνωρίζει κάτι η ελληνική κυβέρνηση για τις προθέσεις των γειτόνων;

Όπως προαναφέρθηκε, η συναίνεση για την εκδίκαση μιας διαφοράς ενώπιον του Δικαστηρίου της Χάγης εκδηλώνεται και μέσω της ύπαρξης σχετικής ρήτρας σε μια άλλη Συνθήκη στην οποία είναι μέρη οι διάδικοι. Τέτοια είναι η ρήτρα του άρθρου 287 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Κατά το δικαίωμα που της έδινε το ανωτέρω άρθρο, η Ελληνική Δημοκρατία, με την επικύρωση της Σύμβασης το 1995, είχε προβεί στην ακόλουθη δήλωση:
“Pursuant to article 287 of the United Nations Convention on the Law of the Sea, the Government of the Hellenic Republic hereby chooses the International Tribunal for the Law of the Sea established in accordance with Annex VI to the Convention as the means for the settlement of disputes concerning the interpretation or application of the Convention.”

Δηλαδή η Ελλάδα επέλεξε ως δικαιοδοτικό όργανο επίλυσης των διαφορών της, που ανακύπτουν αναφορικά με ζητήματα δικαίου της θάλασσας, το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας που εδρεύει στο Αμβούργο κι όχι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Σύμφωνα με τον Καθηγητή Στέλιο Περράκη, “μετά την κρίση στα Ίμια επανήλθαμε στην προηγούμενη γραμμή προσβλέποντας στο δικαιοδοτικό όργανο της Χάγης”. Δεν κατόρθωσα ωστόσο να εντοπίσω κάποιο επίσημο κείμενο της τροποποίησης της ελληνικής δήλωσης.

Σε κάθε περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση, με ένα δεύτερο έγγραφο που κατατέθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2015 στη Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, ξεκαθαρίζει:
“Pursuant to article 298, paragraph 1, of the United Nations Convention on the Law of the Sea, the Hellenic Republic declares that it does not accept any of the procedures provided for in Part XV, section 2, with respect to the following disputes:

  1. Disputes concerning the interpretation or application of articles 15, 74 and 83 relating to sea boundary delimitations, or those involving historic bays or titles;
  2. Disputes concerning military activities, including military activities by government vessels and aircraft engaged in non-commercial service, and disputes concerning law enforcement activities in regard to the exercise of sovereign rights or jurisdiction excluded from the jurisdiction of a court or tribunal under article 297, paragraph 2 or 3;
  3. Disputes in respect of which the Security Council of the United Nations is exercising the functions assigned to it by the Charter of the United Nations, unless the Security Council decides to remove the matter from its agenda or calls upon the parties to settle it by the means provided for in this Convention.”

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα καθιστά σαφές ότι η ρήτρα υποχρεωτικής δικαιοδοσίας της Νέας Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας δεν δεσμεύει την Ελλάδα όσον αφορά σε διαφορές που έχουν να κάνουν με την οριοθέτηση της χωρικής θάλασσας (αρ.15), με την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (αρ.74), την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας (αρ.83) ή με ιστορικούς κόλπους και τίτλους.

Εξάλλου, η Ελληνική Δημοκρατία δεν αναγνωρίζει την υποχρεωτική δικαιοδοσία των οργάνων που αναφέρονται στο δεύτερο τμήμα του κεφαλαίου XV της Σύμβασης (Χάγη, Αμβούργο, Διαιτησία), σχετικά με διαφορές των οποίων έχει επιληφθεί το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ίσως ακόμα σημαντικότερη είναι η ρητή χρήση των εξαιρέσεων που προβλέπονται από το άρθρο 297, δηλαδή οι σχετικές με την άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ως προς τις θαλάσσιες επιστημονικές έρευνες (παρ.2) ή ως προς τους ζωντανούς πόρους της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (παρ.3).

Ομολογώ ότι η σπουδή να μοιραστώ τα νέα με τους αναγνώστες του ιστολογίου του διεθνούς δικαίου δεν μου επιτρέπει μια εκτενέστερη ανάλυση τη δεδομένη στιγμή. Άλλωστε, μεταξύ τους συγκαταλέγονται διακεκριμένοι καθηγητές και διπλωμάτες, καθώς κι αφοσιωμένοι μελετητές του διεθνούς δικαίου και της εξωτερικής πολιτικής, των οποίων το σχολιασμό αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κι ανυπομονησία.

Πηγή: ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ-ΕΛΛΑΔΑ

Κατηγορίες: Νομικές Ειδήσεις | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η Ελλάδα αίρει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου για γκρίζες ζώνες!

Βωμός των 12 Θεών και του Ελέους – Τελευταία ενημέρωση.

Καταχωρήθηκε στις 26/02/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

Επίκαιρη ενημέρωση από τον δικηγόρο Γιώργο Λ. Κόκκα στην εκπομπή “Παραπολιτικά” στον 90.1 FM της 26/02/2015, για τη δικαστική εξέλιξη του αγώνα για την αποκάλυψη του Βωμού των 12 Θεών και του Ελέους.

Για περισσότερη ενημέρωσή σας δείτε την παρακάτω ταινία για τους αγώνες που δόθηκαν για τη διάσωση και ανάδειξη του Βωμού των Δώδεκα Θεών και του Ελέους. Το ιστορικό της πορείας ενός αγωνα που αποτελεί πλέον ορόσημο.

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Βωμός των 12 Θεών και του Ελέους – Τελευταία ενημέρωση.

Βωμός των 12 Θεών και του ελέους – δίκη στο ΣτΕ.

Καταχωρήθηκε στις 23/02/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

vomos-12theon

Συμπολίτες Ελληνίδες και Έλληνες!

Σας θυμίζουμε ότι την προσεχή Τετάρτη 25/02/2015, συζητείται στο Ε’ τμήμα του Συμβουλίου Επικρατείας, ώρα 9:30, (ΚΤΙΡΙΟ ΑΡΣΑΚΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ) η υπόθεση της αίτησης ακύρωσης της απόφασης του Υπουργού Πολιτισμού κ. Γερουλάνου για την δήθεν σωστική κατάχωση του δεύτερου σε σημασία μνημείου της Αρχαίας Αθήνας μετά τον Παρθενώνα, δηλαδή του ΒΩΜΟΥ ΤΩΝ 12 ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΕΟΥΣ, που σήμερα διέρχονται κάθε λίγα λεπτά από πάνω του τόνοι σιδηρικών και ανθρώπων στο τμήμα της Γραμμής του Ηλεκτρικού από Θησείο στο Μοναστηράκι!

Πριν από λίγα χρόνια καταφέραμε με δικαστικές αποφάσεις και ακτιβισμούς Ενεργών Πολιτών να κρατήσουμε τον Βωμό στο Φως για κάποιους μήνες παρά τη λυσσώδη αντίδραση των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιριών και της μνημονιακής Κυβέρνησης, αλλά μας σταμάτησε η απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Τμήματος του ΣτΕ που δικάζουμε μεθαύριο, για ήσσονος σημασίας λόγους , όπως ότι ο ΒΩΜΟΣ κάτω από το χώμα….προστατεύεται και από την όξινη βροχή !!!

Όσοι ενδιαφέρεστε μπορείτε να δείτε τους αγώνες στην εξαιρετική ταινία του σκηνοθέτη Γιώργου Φωτεινού στο Διαδίκτυο μέσω της ιστοσελίδας μου: http://www.geokolaw.gr/index.php/el/vomos-12theon-istoriko-agonon/ προτού έλθετε αν επιθυμείτε για την παρακολούθηση της δίκης.

Γιώργος Λ. Κόκκας
Δικηγόρος Α.Π./ΣτΕ
Ιπποκράτους 42  – Τ.Κ. 10680 Αθήνα
Τηλ.: 2103632000 – Fax: 2103610882
e-mail: geoko@otenet.gr
www.geokolaw.gr
www.heliaea.gr

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Βωμός των 12 Θεών και του ελέους – δίκη στο ΣτΕ.

Επιτέλους η ΕΡΤ ξανά δημόσια τηλεόραση στην πράξη!

Καταχωρήθηκε στις 13/02/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

ert-reopened

Κατατέθηκε σήμερα 12/02/2015 στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών η με αριθμό ΓΑΚ17410-1903-2015 ΑΙΤΗΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ, από τον Δικηγόρο Γιώργο Λ. Κόκκα ο οποίος πριν 3 χρόνια ακριβώς είχε βάλει τις φωνές μέσα στη Βουλή των Ελλήνων ενάντια στον τότε Πρωθυπουργό Παπαδήμο και στην προδοτική του Κυβέρνηση (http://www.dimopolis.gr/?p=641), η οποία συζητείται αύριο 13/02/2015 στις 11:00 στο κτήριο 5 των Δικαστηρίων της οδού Ευελπίδων ζητώντας:

Να παραχωρηθούν προς άσκηση των λειτουργικών Καθηκόντων του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνοντος Συμβούλου γραφεία της πρώην και νυν αδρανοποιημένης Ε.Ρ.Τ Α.Ε για τουλάχιστον τρίμηνη διάρκεια και μέχρι την εγκατάσταση της οριστικής διοίκησης της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. εντός του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στην Αθήνα και της ΕΤ 3 στη Θεσσαλονίκη.

Να διαταχθεί η μη πραγματική και νομική μεταβολή κάθε περιουσιακού στοιχείου της ΕΡΤ Α.Ε. με εποπτεία του Διοικητικού Συμβουλίου σε όλες τις δραστηριότητες σχετικά με τη λειτουργία δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού Οργανισμού που ασκούν α) Το Ελληνικό Δημόσιο νόμιμα εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Οικονομικών, β) η τριμελής επιτροπή, «ειδικής διαχείρισης» και γ) Η «Νέα Ελληνική Ραδιοφωνία Ιντερνετ Τηλεόραση – ΝΕΡΙΤ Α.Ε.» όπως νόμιμα εκπροσωπείται και του μέλους αυτής Αφροδίτης Γουγά, που είναι εγκατεστημένη στο Ραδιομέγαρο Αγίας Παρασκευής.

Να παραδοθούν πλήρεις αναλυτικοί λογαριασμοί για το χρονικό διάστημα από 11/06/2013 έως 02/02/2015 που να καταγράφουν με πλήρη αιτιολογία κάθε πραγματική και νομική μεταβολή που συντελέστηκε στα περιουσιακά στοιχεία της ΕΡΤ Α.Ε, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή κατόπιν σχετικών υποδείξεων.

Να χορηγηθούν πλήρεις κατάλογοι όλων των απασχολουμένων με κάθε μορφή εργασίας ή έργου, που απασχολούνται στη ΝΕΡΙΤ Α.Ε. και οι δαπάνες μισθοδοσίας ή ασφαλιστικών εισφορών ή μετακίνησης ή οποιουδήποτε άλλου εξόδου τους καθώς και αποδεικτικά κάθε άλλης δαπάνης λειτουργίας, που επιβαρύνουν τον ειδικό λογαριασμό διαχείρισης Ενεργητικού και Παθητικού της ΕΡΤ Α.Ε ώστε να ασκηθούν έγκαιρα και εμπρόθεσμα τα νόμιμα δικαιώματα της ΕΡΤ Α.Ε. και του υπευθύνου προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου.

Να γίνει πλήρης επίδειξη των εγγράφων και χορήγηση επίσημων φωτοαντιγράφων, όλων των εντολών που δόθηκαν από 11-6-13 μέχρι σήμερα σε δικηγόρους, νομικούς συμβούλους, λογιστές – οικονομικούς συμβούλους, ραδιοτηλεοπτικούς παραγωγούς και κάθε είδος συμβούλους ειδικών θέσεων που χρησιμοποιήθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο από το Ελληνικό Δημόσιο και από την τριμελή επιτροπή, «ειδικής διαχείρισης ή με εντολές των διαχειριστών κκ. Γκίκα Μάναλη και Αφροδίτης Γουγά καθώς και των ποσών των αμοιβών που δαπανήθηκαν, ιδίως εις βάρος της περιουσίας της ΕΡΤ Α.Ε., καθώς και των νόμιμων παραστατικών είσπραξης των αμοιβών τους των γραπτών εργασιών ή δικογράφων, που αυτοί εκτέλεσαν από 12/6/2013 έως την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου.

Διαβάστε την πλήρη Αίτηση πατώντας ΕΔΩ!

aitisi-prosorinis-diatagis-120215

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Επιτέλους η ΕΡΤ ξανά δημόσια τηλεόραση στην πράξη!

Ξαναζεί η ΕΡΤ και τελειώνει η ΝΕΡΙΤ.

Καταχωρήθηκε στις 08/02/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

ert-eisodos

Η προσωρινή διαταγή του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου πριν από λίγες μέρες, με την οποία σχημάτισε προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο στην ΕΡΤ Α.Ε. και αποφάσισε την «μη μεταβολή της νομικής και πραγματικής κατάστασης της Α.Ε. με ευθύνη του προτεινομένου Δ.Σ.»

Είναι το πρώτο γεγονός πολύ μεγάλης σημασίας μετά από την πτώση του Σαμαροβενιζελοκουβέλικου καθεστώτος. Είναι γεγονός. Αναγνωρίζεται επίσημα από τη Δικαιοσύνη ότι η ΕΡΤ υπάρχει (άρα χρειάζεται Διοικητικό Συμβούλιο) και ανοίγει το έδαφος για τη ΝΕΡΙΤ διότι υπάρχει πάνω … στην κατάργηση της ΕΡΤ!!!

Ο δικηγόρος Γιώργος Κόκκας που πέτυχε την έκδοση της προσωρινής διαταγής είχε αντίδικό του την ειδική διαχειρίστρια της ΕΡΤ ΑΕ, Αφροδίτη Γουγά. Αξίζει να δούμε τι έγραφαν στις 15/2/2014 οι Τυπολογίες σχετικά με την Αφροδίτη Γουγά:
«Η δικηγόρος Αφροδίτη Γουγά διορίστηκε, με απόφαση των Παντελή Καψή και του Γιάννη Στουρνάρα, νέος ειδικός διαχειριστής της ΕΡΤ ΑΕ, στη θέση του Γκίκα Μάναλη. Η δικηγόρος, που έχει μεγάλη εμπειρία στα θέματα της ραδιοτηλεόρασης και του ΕΣΡ, εργαζόταν από τις 27 Αυγούστου ως ειδικός συνεργάτης στο πολιτικό γραφείο του Παντελή Καψή. Ικανή δικηγόρος, στο παρελθόν έχει συνεργαστεί για συγκεκριμένα ζητήματα με τον όμιλο Σκάι, γεγονός που εγείρει ζήτημα αν υπάρχει ζήτημα ασυμβιβάστου καθώς πολλά στελέχη του Φαλήτου, εργάστηκαν στην ΕΡΤ σε διάφορες θέσεις, σε διάφορα τμήματα της διοίκησης και της παραγωγής. Η επιλογή αυτή του Παντελή Καψή, εκθέτει την κυβέρνηση και εμπλέκει τον όμιλο ΣΚΑΪ, χωρίς λόγο».

Δηλαδή ο Καψής από το κανάλι του Μπόμπολα είχε στο γραφείο του δικηγορίνα που υπεράσπιζε τα μιντιακά συμφέροντα του Αλαφούζου και την έβαλε να διαχειρίζεται την περιουσία και καθετί άλλο της ΕΡΤ; Ρε Τσίπρα, Καμμένε, τέτοιοι άνθρωποι δεν έπρεπε να ξηλωθούν άντε μέχρι τέλους Ιανουαρίου, αν όχι από τις πρώτες ώρες μετά από τις εκλογές;

Τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στους ΑΝ.ΕΛ. έχουν τώρα μία θαυμάσια ευκαιρία να λύσουν σωστά το θέμα της ΕΡΤ και να πετούν στα σκουπίδια κάθε πίεση κυρίως από τους παλιούς κομματικούς μνημονιακούς συνδικαλήσταρχους που υπηρετούσαν κανονικότατα την Τρόικα (και ουσιαστικά ήταν ΠΑΣΟΚοΔΗΜΑΡίτες). Αρκεί η κυβέρνηση να καλύψει πολιτικά και θεσμικά το προσωρινό ΔΣ που όρισε η Δικαιοσύνη και να μην δυναμιτίσει το έργο του.

Τα μέλη του προσωρινού ΔΣ της ΕΡΤ ΑΕ είναι ο Ιωάννης Καρακώστας (πρώην βουλευτής ΔΙΚΚΙ), στη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου, Χαράλαμπος Κουρής μουσικός, Ιωάννης Διαβάτης δημοσιογράφος, Όθων Ιακωβίδης επιχειρηματίας, Ιωάννης Μανώλης εκπαιδευτικό, Γιώργος Αναστασάκος επιχειρηματίας, Ανατολή Ιωακειμίδου οικονομολόγος και Παναγιώτης Πολιτόπουλος πολιτικός επιστήμονας.

Ο κ. Κόκκας, κατ’ εντολή του προσωρινού προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΡΤ κ. Καρακώστα, ήδη ζήτησε από την ειδική διαχειρίστρια «να παραδοθεί το συντομότερο δυνατόν έκθεση των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας (ΕΡΤ Α.Ε.) μέχρι σήμερα και των υλικών και έμψυχου δυναμικού που διαθέτει με επιβάρυνση των εναπομενόντων κονδυλίων της ΕΡΤ στην ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ή σε τρίτους». Μέχρι σήμερα δεν έχει παραδοθεί κάτι και αναμένεται το προσωρινό ΔΣ να κινηθεί νομικά κατά παντός υπευθύνου αν διαπιστωθούν παραβάσεις.

Και για να μην ξεχνιόμαστε κ. Βαρουφάκη, Υπουργέ μας. Η αλαφουζιάρα Γενική Διαχειρίστρια είναι υφιστάμενή σας. Γιατί την κρατάτε ακόμη; Τώρα υπάρχει ΔΣ για την ΕΡΤ με την ασφάλεια και αξιοπιστία της Δικαιοσύνης. Γιατί να μην αναλάβει όλα στην ΕΡΤ και στη ΝΕΡΙΤ; Για να τελειώσει ελεγχόμενα το πειρατικό μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ όπως σωστά ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. χαρακτηρίζατε πριν από τις εκλογές.

Άρθρο της 06/02/2015 από το Ηellasforce

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ξαναζεί η ΕΡΤ και τελειώνει η ΝΕΡΙΤ.

Το Δίκαιο και το όχι της Ελλάδος – συνέβη εις την Γερμανία.

Καταχωρήθηκε στις 03/02/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

kratismos

Η οικονομική κρίση την οποία βιώνει ο λαός μας, αλλά και πολλοί άλλοι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου, δεν είναι μόνον το αποτέλεσμα εσφαλμένων πολιτικών των ηγεσιών των, αλλά παράλληλα και συνέπειες της πολιτικής εκείνων οι οποίοι  για ιδιοτελείς και μόνον λόγους και όφελος καταστρατήγησαν τις παγκόσμιες Αξίες και τις Αρχές του Δικαίου. Με τα γνωστά αποτελέσματα  και τις βαριές συνέπειες τις οποίες πληρώνει τώρα και η Πατρίδα μας.

Ο λαός μας ευρίσκεται σε απελπισία και  απόγνωση, διότι η ανείπωτη ένδεια κτυπάει την πόρτα όλων μας. Και όταν ένας λαός υφίσταται όλα αυτά τα δεινά, επόμενο είναι να αδυνατεί να αμυνθεί απέναντι των άλλων που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια του, αλλά και να υπερασπίζεται το Δίκαιο του. Φυσική συνέπεια της υποτέλειας και της εξάρτησής του από εκείνους που τον επιβουλεύονται, και ως γνωστόν, και τον απειλούνε με τιμωρία και διάφορες ποινές. Ο απελπισμένος χάνει τότε και τον προσανατολισμό του, και την ελπίδα και το φως.

Όμως υπάρχει η πιο όμορφη φρόνηση των Λαών, η Δικαιοσύνη. Η κράτιστη των αρετών η οποία έχει την πηγή της μέσα εις την ανιδιοτέλεια και την ελευθερία της ψυχής. Δικαιοσύνη νοείται από τους μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα η ικανοποίηση του, αποκαλούμενου γενικά, περί Δικαίου αισθήματος. Η Δικαιοσύνη έχει μόνον ηθικά και νομικά ερείσματα. Αυτό το περί Δικαίου αίσθημα εις το τέλος και κάποια στιγμή αφυπνίζει κάθε λαό. Διότι είναι πιο δυνατό, πιο ισχυρό και  διαχρονικό από την πρόσκαιρη αδικία.

Παρακολουθούμε τώρα τελευταία μία αφύπνιση και εναντίωση εναντίον εκείνων οι οποίοι ευθύνονται για την κρίση η οποία ταλανίζει την Ευρώπη και την Πατρίδα μας. Διότι υπάρχουν όντως υπαίτιοι οι οποίοι ευθύνονται για την κρίση εις την Ευρώπη και την οικονομική εξαπάτηση και κοινωνική εξαθλίωση μερικών λαών της.

Διότι είναι ήδη από αρκετό καιρό γνωστόν, ότι κατά τα τελευταία 30 χρόνια  το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ευρώπης, των ευημερούντων εκείνων ισχυρών Οικονομιών Μελών-Κρατών της γηραιάς ηπείρου μας, κατέστρωσε ένα σχέδιο κατεύθυνσης τεραστίων κεφαλαίων προς τις χώρες-μέλη  της Ε.Ε. του Νότου. Εν γνώσει των Κοινοτικών Οργάνων της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης εις τις Βρυξέλλες. Τα κεφάλαια αυτά της τάξεως των τρισεκατομμυρίων ευρώ, αναμενόμενο ήταν, όχι μόνον κατέστρεφαν τις οικονομίες των δανειοληπτριών χωρών, αλλά ταυτόχρονα ως μη εξυπηρετούμενα, καθιστούσαν τις χώρες αυτές εξαρτώμενες και υποχείριες εις τους εκβιασμούς των δανειστριών χωρών. Αυτή η δόλια πρακτική προκάλεσε την οικονομική κρίση εις την Ε.Ε., αλλά και την κατάρρευση της Ελλάδος, εξαιτίας της ιδιαίτερης σαθρής οικονομίας της,  αλλά και του επί δεκαετιών αρρωστημένου κοινωνικοπολιτικού της συστήματος.

Όταν η κρίση εις την Ελλάδα έφθασε εις το απόγειο, και μόλις προ 2 ετών εις το ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον ακούονταν συζητήσεις για το GREXIT της χώρας μας   από το Ευρώ και την Ευρωζώνη, ο πολύ γνωστός σε όλους μας, και περιέργως συμπαθής Jean-Claude Juncker, Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παραδέχθηκε δημοσίως τα κάτωθι: «ότι γνώριζε από πολλά χρόνια πριν τις συνέπειες αυτής της «χρηματοδότησης(!)» της Ελλάδος, και που κατέληγαν τα κεφάλαια αυτά, και ότι δεν έκανε τίποτε, μέσω των Βρυξελλών, για να το σταματήσει, εξαιτίας των αντιδράσεων!» Μία δημόσια αποδοχή της ευθύνης για την καταστροφή της Ελλάδος. Η οποία εκθέτει τους υπεύθυνους απέναντι της Δικαιοσύνης.

Προ ολίγων και μόνον χρόνων συνέβη το κάτωθι περιστατικό εις την Γερμανία. Σε μία μικρή πόλη αυτής, εις το Hamm, μόλις μερικά χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα της περιοχής Münster, ένας τραπεζίτης χορηγούσε σε εκατοντάδες απλούς πολίτες μεγάλα στεγαστικά δάνεια, ενώ γνώριζε, ότι αυτοί δεν ήσαν εις θέση να τα εξυπηρετήσουν. Το σχέδιο  του αποκαλύφθηκε, όταν οι δανειολήπτες, ως ήταν αναμενόμενο, όντως χρεοκόπησαν, τα σπίτια τους αγοράστηκαν πάμφθηνα από αχυράνθρωπους της Τράπεζας, με τεράστια κέρδη για αυτήν. Η Γερμανική Δικαιοσύνη τιμώρησε τον τραπεζίτη σε πολυετή φυλάκιση.

Ο Λαός μας οφείλει να αντισταθεί  και να αρνηθεί όχι μόνον την εξυπηρέτηση του χρέους, αλλά και να ζητήσει ευθύνες από τους εμπλεκόμενους δανειστές της, ως υπαίτιους για την καταστροφή της Πατρίδας μας. Οι οποίοι τώρα αναιδέστατα απαιτούνε όχι μόνον την αποπληρωμή του «χρέους», αλλά  και την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου έναντι πινακίου φακής.

Άρθρο του Γεωργίου Εμ. Δημητράκη

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος σπούδασε Πολιτικές, Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα. Απασχολήθηκε επί 5 χρόνια εις την Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας.

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Το Δίκαιο και το όχι της Ελλάδος – συνέβη εις την Γερμανία.

Επιτέλους ξανανοίγει η ΕΡΤ!

Καταχωρήθηκε στις 02/02/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

ert-reopen

Με ενέργειες του Δικηγόρου της ΕΡΤ Α.Ε., Γιώργου Λ. Κόκκα, εκδόθηκε σήμερα στο ακροατήριο του Ειρηνοδικείου Χαλανδρίου, προσωρινή διαταγή για τη μεταβολή της νομικής και πραγματικής κατάστασης της ΕΡΤ Α.Ε. με ευθύνη του προτεινόμενου Διοικητικού Συμβουλίου, που αποτελείται από τα Μέλη του Δημοβουλίου Πολιτών υπό την προεδρεία του γνωστού Νομικού και πρώην βουλευτή του ΔΗ.Κ.ΚΙ Ιωάννη Καρακώστα-συγγραφέα και μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Τα υπόλοιπα μέλη είναι οι Δημοβουλευτές:

Από την Αθήνα
Χάρης Κουρής, Μουσικός – Μαθηματικός
Γιάννης Διαβάτης, Δημοσιογράφος
ΠαναγιώτηςΠολιτόπουλος, Πολιτικός Επιστήμονας
Γιώργος Αναγνωστάκος, Επιχειρηματίας

Από τη Θεσσαλονίκη
Όθων Ιακωβίδης, Σύμβουλος Επιχειρήσεων

Από τη Βέροια
Ανατολή Ιωακειμίδου, Οικονομολόγος

Από την Πιερία
Ιωάννης Μανώλης (Αλκαίος), Εκπαιδευτικός και Εικαστικός Καλλιτέχνης.

ert-praktika-synedriasis-eirinodikeiou-xalandriou-020215

Διαβάστε τα πλήρη πρακτικά της Συνεδρίασης πατώντας ΕΔΩ!

Τα ζητούμενα της Αίτησης που κατατέθηκε για ορισμό της Προσωρινής Διοίκησης της ΕΡΤ Α.Ε. σχετίζονται με τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ Α.Ε. και τις προτάσεις τους για Αμεσοδημοκρατική Διαχείριση, λαμβάνοντας υπόψη και το Σχέδιο Νόμου το οποίο κατέθεσε στη Βουλή το Δημοβούλιο Πολιτών πριν από τη ψήφιση του νομοσχεδίου για τη ΝΕΡΙΤ Α.Ε.

efsyn-prosorini-dioikisi-ert-020215

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Επιτέλους ξανανοίγει η ΕΡΤ!

Υπόμνημα δικηγόρου Γιώργου Λ. Κόκκα 7-1-15 στην 7μελη σύνθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Καταχωρήθηκε στις 13/01/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία

ypomnima-glk-7.1.15-7meli-synthesi-elegktikou-synedriou

Διαβάστε το πλήρες υπόμνημα πατώντας ΕΔΩ!

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Υπόμνημα δικηγόρου Γιώργου Λ. Κόκκα 7-1-15 στην 7μελη σύνθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Τέλη κυκλοφορίας. Τι να κάνουμε;

Καταχωρήθηκε στις 12/01/2015 από τον/την Νέα Ηλιαία
  1. Πρώτο ζήτημα. Ατομική Ειδοποίηση [άρθρο 73 § 1 ΚΕΔΕ (ν.δ. 356/ 74) σε συνδυασμό με άρθρα 4 § § 2 και 3]. a) Σύμφωνα με το άρθρο 73 § 1 του ΚΕΔΕ «η προ της ενάρξεως  της εκτελέσεως ανακοπή του οφειλέτου ασκείται α) κατά της εκδοθείσας ατομικής ειδοποιήσεως».Σύμφωνα με την κρατούσα στην Επιστήμη άποψη[1] αλλά και στη νμλγ μας[2] «η ατομική ειδοποίηση δεν αποτελεί προϋπόθεση, ούτε υποχρεωτική διαδικαστική πράξη της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης. Δε μπορεί να εξομοιωθεί με την επιταγή του ΚΠολΔ 924 και να δορυφορείται με τις συνέπειες της. Αυτή η άποψη, εκτός του ότι έρχεται σε αντίθεση με το γράμμα του νόμου (άρθρα 4 § § 2 και 4) συνεπάγεται και την απώλεια εκ μέρους του οφειλέτη της δυνατότητας να ασκήσει την απρόθεσμη και γενική ανακοπή του άρθρου 73 § 1, που στηρίζεται στα άρθρα 583-585 ΚΠολΔ. Η άποψη, που εδώ υποστηρίζεται και την οποία ακολουθεί η νμλγ, παρέχει τη δυνατότητα στον οφειλέτη να ακυρώσει τη σε βάρος του διαδικασία της βεβαίωσης και το νόμιμο τίτλο χωρίς περιορισμούς και πριν αρχίσει η διαδικασία της κατάσχεσης ή προσωπικής κράτησης, οπότε η τυχόν ανακοπή του υπόκειται στους περιορισμούς των άρθρων 73 § 2 και 75 ΚΕΔΕ».Αυτή η άποψη, πέρα των ανωτέρω συνεπειών, έχει την εξής σημαντική συνέπεια: την απώλεια ή μη εναντίωσης του οφειλέτη των τελών κυκλοφορίας στην επιχειρούμενη διοικητική εκτέλεση. Αν θεωρηθεί σωστή η άποψη αυτή τότε δεν επέρχεται καμιά απώλεια προθεσμίας για την άσκηση ανακοπής [και, κατ’  επέκταση, αίτησης αναστολής και αιτήματος έκδοσης προσωρινής διαταγής] με την αποστολή των ατομικών ειδοποιήσεων αφού, ως γνωστόν, η ανακοπή του άρθρου 73 § 1 ΚΕΔΕ είναι απρόθεσμη. Δικαιούται ο οφειλέτης να την ασκήσει μέχρι την έναρξη της διοικητικής εκτέλεσης [κατάσχεση περιουσίας]. Μετά την έναρξη της δ. εκτέλεσης δικαιούται να ασκήσει την ανακοπή του άρθρου 73 § 2 για τους εκεί περιοριστικά αναφερόμενους λόγους [numerus clausus]. Επομένως, λοιπόν, βάσει της κρατούσας άποψης, δεν υπάρχει καμιά απώλεια δικαιώματος εναντίωσης με ανακοπή και αίτηση αναστολής κατά της απειλούμενης διοικητικής εκτέλεσης. Άλλωστε, βάσει της κρατούσας άποψης αυτής, δε μπορεί να ασκηθεί ανακοπή [με αίτηση αναστολής και αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής) γιατί διαφορετικά θα απορριφθεί ως απαράδεκτη αφού η ατομική ειδοποίηση αυτή δεν αποτελεί εκτελεστή ατομική διοικητική πράξης, εκτός και αν πίσω από την ατομική αυτή ειδοποίηση ήθελε κριθεί πως υποκρύπτεται ταμειακή βεβαίωση[3] της οφειλής η οποία αποτελεί ατομική εκτελεστή διοικητική πράξη . b) Όμως αυτή η ευνοϊκή ρύθμιση φαίνεται να ανατρέπεται άρδην! με μια εντελώς πρόσφατη νομολογιακή μεταστροφή του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ειδικότερα, σύμφωνα με την υπ’  αριθμό 4436/ 2013 απόφαση του [σκέψη υπ’  αριθμό 5] δέχεται «Επειδή, περαιτέρω, από τα ανωτέρω συνάγεται ότι, για όλο το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 200 και 204 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας είναι σε ισχύ προσωρινή διαταγή Προέδρου Διοικητικού Πρωτοδικείου, ή απόφαση του εν λόγω δικαστηρίου με την οποία αναστέλλεται η εκτέλεση της καταλογιστικής πράξεως, ήτοι του νομίμου τίτλου υπό ευρεία έννοια για τη βεβαίωση και είσπραξη των όποιων απαιτήσεων του Δημοσίου, αναστέλλεται η ταμειακή βεβαίωση της σχετικής οφειλής, η οποία, κατά τα ανωτέρω, αποτελεί το νόμιμο τίτλο υπό στενή έννοια για την είσπραξη των εν λόγω απαιτήσεων καθώς και για την τυχόν επιβολή προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής, και, συνεπώς, αναστέλλεται και η λήψη μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος του οφειλέτη, σύμφωνα με τις διατάξεις του ΚΕΔΕ, στα οποία περιλαμβάνεται και η αποστολή σε αυτόν ατομικής ειδοποιήσεως, που αποτελεί την πράξη ενάρξεως της αναγκαστικής εκτέλεσης, με την οποία καλείται να καταβάλει την οφειλή του (πρβλ. Σ.Ε. 2982/2007 7μ., 1489,1760, 3059/2008, 574,922, 2253, 3084,3688, 3999/ 2009, Ε.Σ. 1986/2006, 3009/2009)». Μάλιστα, η εξ αυτών μνημονευόμενη ΣτΕ 2982/ 07 [σε εφταμελή σύνθεση] θεωρεί, ρητά, την ατομική ειδοποίηση ως πράξη εκτέλεσης, προφανώς κάτι σαν την ΚΠολΔ 924. Συνέπειες της άποψης αυτής είναι ότι αν έχει παρέλθει το τριανταήμερο από την αποστολή και παραλαβή της ατομικής ειδοποίησης του άρθρου 4 ΚΕΔΕ, έχει επέλθει η απώλεια του δικαιώματος άσκησης ανακοπής. Και ναι μεν ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας [ΚΔΔικ] ορίζει στο άρθρο 217 § 1 ότι «ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και, ιδίως, κατά: α) της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου» στο δε άρθρο 220 § 1 «η κατά το άρθρο 217 ανακοπή ασκείται μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών η οποία αρχίζει α) στις περιπτώσεις α… από την επίδοση, αλλιώς από την πλήρη γνώση της πράξης ταμειακής βεβαίωσης».  Όπως όμως εκτέθηκε προηγουμένως, ναι μεν το άρθρο 73 ΚΕΔΕ εφαρμόζουν τα πολιτικά δικαστήρια στις διαφορές με το Δημόσιο εφ’  όσον η υποκείμενη σχέση είναι ιδιωτικού δικαίου [π.χ. δάνειο από το Δημόσιο] από πουθενά όμως δεν προκύπτει ότι δεν εφαρμόζεται το άρθρο 73 ΚΕΔΕ [απρόθεσμες ανακοπές] από τα διοικητικά δικαστήρια στις διαφορές που επιλύουν και έχουν ως υποκείμενη σχέση απορρέουσα από το δημόσιο δίκαιο. Απλώς η διαφορά εφαρμογής του άρθρου 73 ΚΕΔΕ και του 217 ΚΔΔικ έγκειται μονάχα στο ποια δικαστήρια τα εφαρμόζουν, όχι όμως και στους λόγους που προβλέπουν. Άλλωστε, η 217 § ΚΔΔικ είναι ευρεία «ιδίως…». Χαρακτηριστικό της ευρύτητας λόγων  ανακοπής του άρθρου 217 § 1 ΚΔΔικ είναι ότι αυτή «ασκείται τόσο κατά πράξεων που προηγούνται της έναρξης της διοικητικής εκτέλεσης όσο και κατά πράξεων μετά την έναρξη της»[4].
  2. Ομοδικία. Γιατί ενδιαφέρει ο θεσμός της ομοδικίας εδώ; Λόγω του υψηλού κόστους της δικαστικής δαπάνης. Σύμφωνα με το άρθρο 115 § 1 ΚΔΔικ «περισσότεροι μπορούν, με το ίδιο δικόγραφο, να ασκήσουν κοινή προσφυγή κατά της ίδιας πράξης ή παράλειψης, εφόσον οι λόγοι που προβάλλουν στηρίζονται σε όμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία νομική και πραγματική βάση, ή κοινή αγωγή, εφόσον συνδέονται με κοινό δικαίωμα ή τα δικαιώματα τους στηρίζονται σε όμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία νομική και πραγματική βάση».
    Γίνεται δεκτό ότι «στη δυνητική ομοδικία υφίσταται υποκειμενική σώρευσις προσφυγών ή αγωγών, δηλαδή το κοινόν δικόγραφον αναλύεται εις τόσας προσφυγάς ή αγωγάς όσοι είναι και οι ομόδικοι, εξ ου παρέπεται ότι δια να ομοδικήσουν πλείονες προϋποτίθεται ότι έκαστος εξ αυτών δύναται και νομιμοποιείται να ασκήσει αυτοτελώς προσφυγήν κατά της συγκεκριμένης διοικητικής πράξεως ή παραλείψεως, ή αγωγήν δια την αυτήν παράνομον πράξιν ή παράλειψιν (ΣτΕ 2582/ 98). Η προσβαλλόμενη διοικητική πράξις αφορά πλείονα ονομαστικώς αναφερόμενα πρόσωπα, ήτοι αναλύεται εις τόσας ατομικάς πράξεις όσοι είναι οι ονομαστικώς αναφερόμενοι»[5]. Στο ίδιο άρθρο στην § 3 «ομοδικία συντρέχει και όταν για τους προσφεύγοντες ή ενάγοντες έχει εκδοθεί μια πράξη με ξεχωριστά κεφάλαια ή περισσότερες αυτοτελείς για τον καθένα πράξεις. Στη περίπτωση αυτή δεν απαιτείται η συνδρομή και των προϋποθέσεων της συνάφειας, εκτός από την προϋπόθεση της κατά τόπο αρμοδιότητας του δικαστηρίου προς όλες τις πράξεις». Παραδείγματα από τη νμλγ μας: α) ιατροί, φαρμακοποιοί που καταδικάσθηκαν πειθαρχικά με την ίδια απόφαση, παραδεκτά προσφεύγουν στην ομοδικία [ΣτΕ 4164/ 88, ΣτΕ 279/ 88], ενώ β) με πράξη της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων παραχωρείται γεωργικός κλήρος ή παραλείπεται η παραχώρηση σε περισσότερους δικαιούχους· εδώ δε μπορεί να υπάρξει ομοδικία γιατί η πραγματική βάση δεν είναι ίδια για όλους τους παραληφθέντες δικαιούχους αλλά απαιτείται εξέταση ξεχωριστά για καθένα [ΣτΕ Ολομ 983/ 57]. Μπορεί να θεωρηθεί η έκδοση των τελών κυκλοφορίας ως μια πράξη; Στηρίζεται μεν στον εξουσιοδοτικό νόμο αλλά για κάθε οφειλέτη ο καταλογισμός και υπολογισμός των τελών είναι διαφορετικός, δηλαδή στηρίζεται σε διαφορετικά πραγματικά δεδομένα, π.χ. διαφορές στον κυβισμό του κάθε οχήματος. Νομίζω λοιπόν ότι δε μπορεί να γίνει προσφυγή στη διάταξη αυτή για να θεμελιωθεί ομοδικία. Άλλωστε, η περίπτωση της ομοδικίας αυτής, δηλαδή η έκδοση μιας πράξης με διαφορετικά κεφάλαια για τον κάθε ομόδικο ή περισσότερες αυτοτελείς πράξεις για τον καθένα [αν εννοεί διαφορετική πράξη για τον καθένα] επιτρέπεται στις περιπτώσεις μισθολογικών απαιτήσεων κατά του Δημοσίου, των ΟΤΑ και Ν.Π.Δ.Δ. To ΣτΕ με την υπ’ αριθμό 3143/ 13 απόφαση του έκρινε παραδεκτή τη θεμελίωση ομοδικίας στη περίπτωση κατάρτισης διαφορετικών συμβάσεων εργασίας νοσοκόμων [περίπτωση διαφορετικών πραγματικών περιστατικών] στον «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ» με συνταξιοδοτικά θέματα, κρίνοντας ότι, παρά την πρόσληψη των νοσοκόμων με διαφορετικές συμβάσεις εργασίας, υπήρχε όμοια κατά τα ουσιώδη στοιχεία νομική και πραγματική βάση. Η περίπτωση η δική μας δεν υπάγεται στην ρύθμιση αυτή.
  3. Πρόσθετη παρέμβαση. Θα μπορούσαμε να προσφύγουμε στο θεσμό της πρόσθετης παρέμβασης [άρθρο 113 ΚΔΔικ]; Από το συνδυασμό των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 114 προκύπτει πως, ναι. Προβλήματα που θα συναντήσουμε σ’  αυτή την επιλογή: 1) Η § 2 του άρθρου αυτού ορίζει, ανάμεσα σε άλλα, πως το δικόγραφο της παρέμβασης επιδίδεται στους διαδίκους. Τίθεται το ερώτημα: ποιοι είναι οι διάδικοι; αν ως διάδικοι θεωρούνται μόνο το Δημόσιο και ο ανακόπτων, τότε μικρό το πρόβλημα αφού θα χρειαστεί να γίνουν μόνο δυο επιδόσεις του δικογράφου της παρέμβασης. Αν όμως θεωρηθούν ως διάδικοι όλοι οι παρεμβαίνοντες, ανακύπτει το ερώτημα: θα πρέπει να γίνει επίδοση ξεχωριστά για τον καθένα; Κατά τη γνώμη μου, όχι. Και τούτο γιατί: βάσει της § 3 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται και επί της παρέμβασης οι διατάξεις για την ομοδικία. Επομένως, μπορεί να ασκηθεί μια ενιαία παρέμβαση [ένα δικόγραφο] από όλους τους παρεμβαίνοντες ώστε να αποφευχθεί η δαπάνη της ξεχωριστής επίδοσης σε κάθε παρεμβαίνοντα. 2) μπορεί οι παρεμβαίνοντες να εκπροσωπηθούν από τον ίδιο δικηγόρο με αυτόν του ανακόπτοντος [υπερού η παρέμβαση]; Κατά τη γνώμη μου, ναι. Σύμφωνα με το άρθρο 37 § 1 του Ν. 4194/ 2013 (Κώδικας Δικηγόρων), «Ο δικηγόρος έχει υποχρέωση να αναλαμβάνει κάθε υπόθεση, εκτός εάν αυτή είναι προδήλως αβάσιμη, δεν είναι δεκτική υπεράσπισης, έρχεται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα άλλων εντολέων του ή αντιβαίνει στις αρχές του». Στο παρελθόν το ζήτημα αυτό απασχόλησε τον Άρειο Πάγο στην υπ’  αριθμό 1366/ 1995 απόφαση του. Αποφάνθηκε ως μη επιτρεπτή αυτή για διαδίκους με αντίθετα συμφέροντα και δικάστηκαν και οι δυο αντίδικοι ως ερημοδικούντες. Συμπέρασμα: από όλες τις παραπάνω σκέψεις προκύπτει ότι μπορούν οι υπόλοιποι να ασκήσουν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του ανακόπτοντος οφειλέτη εκπροσωπούμενοι από τον Δικηγόρο του ανακόπτοντος [κοινός Δικηγόρος για τους διαδίκους αυτούς].

[1] Βλ· Ι. Μπρίνια, Διοικητική Εκτέλεση, τόμο Α, 1987, § 32.1, σελ· 91.

[2] Ενδεικτικά βλ· ΜονΠρωτΗρ 1336/ 13, ΜονΠρΗρ 898/ 13, ΜονΔΠρΗρ 92/ 13, ΑΠ 663/2011 ΤΝΠΔΣΑ, ΑΠ 1645/2010 ΤΝΠΔΣΑ, ΣτΕ 3214/1999 ΤΝΠΔΣΑ κλπ.

[3] η ταμειακή βεβαίωση της οφειλής είναι το δεύτερο –και τελευταίο– στάδιο της διοικητικής διαδικασίας βεβαίωσης της οφειλής στο Δημόσιο [Ι. Μπρίνιας, όπ.πάρ, § 35.7, σελ· 100, ΜονΠρωτΗρ 1336/ 13, ΔιοικΕφΠειρ 1857/ 93, ΣτΕ 3288/ 13]. Σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία [βλ. Ι. Μπρίνια, σελίδες 100-101] «τα άρθρα 32 επ του β.δ. 757/ 69 προσδιορίζουν τον τρόπο της ταμειακής βεβαίωσης. Όταν εισέλθουν στο Δημόσιο Ταμείο τα παραστατικά της βεβαίωσης, ο ελεγκτής προβαίνει στον έλεγχο και την επαλήθευση, προχωρεί στην έκδοση του τριπλοτύπου αποδεικτικού παραλαβής εισπρακτέων κα διαβιβάζει το ένα από αυτά στην Υπηρεσία που βεβαίωσε το έσοδο. Η χρονολογία της έκδοσης του τριπλοτύπου αποτελεί και τη χρονολογία της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου στο Δημόσιο Ταμείο, γεγονός που έχει σημασία για την παραγραφή, τις προσαυξήσεις».

[4] Δαγτόγλου, Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο, 20115 , πλαγιάριθμος 679.στ, σελ· 643.

[5] Ν. Χατζητζανής, Κώδιξ Διοικητικής Δικονομίας, 20042 , άρθρο 115 § 2, σελ· 795.

του Γιώργου Ε. Φραγκούλη
πηγή: http://www.gefragoulis.blogspot.gr/2014/08/blog-post_1.html

Κατηγορίες: Ηλιαία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Τέλη κυκλοφορίας. Τι να κάνουμε;